නිමේෂය

"මිස්ටර් දුෂ්මන්ත ..හෝල්ඩ් ඉට් ප්ලීස් " විදුලි සෝපානයේ දොර වැසෙන්නට ඔන්න මෙන්න තිබියදී ඈතින් දිව එන මිනදී දුටු මට නැවත සෝපානයේ දොරටුව විවර කරන්නට වුනා..

"ඔහ් මිනදී  .......

"ශික් තප්පර පහ හයක් ඉස්සර වුනානම් මේ ඇනේ සෙට් වෙන්නේ නෑනේ ..." ක්ෂණයකින් සිතට ආ සිතුවිල්ල වචන බවට පෙරලෙන්නට ප්‍රථම මම සෝපානයේ G අකුර සහිත බොත්තම වරක් ස්පර්ශ කළා

"මොකෝ මේ මිස්ටර් කෑල්ලක් ."

"නෑ දැන් ඉතිං ලොකු මිනිස්සුනේ , එක නෙවෙයි අනේ,... ප්ලීස් මාව ෆැබ් එක ලඟින් ඩ්‍රොප් කරන්න පුලුවන්ද ....?"

"ම්ම්ම්......."

"අනේ ලොකු උදව්වක් ...... "

මට සිහිවූනේ දින කීපයකට පෙර සුසන්තගේ විහිලුවයි ..

" මේ දුෂමන්තයා දැන්නම් මිනදී උඹේ ඇඟට එනවා හොඳටම වැඩියි.. උඹේ ප්‍රමෝෂන් එකෙන් පස්සේ තමා තත්ත්වේ දරුණු වුනේ.. බලාගෙන පුතේ ....මතකනේ අනුජයට වෙච්ච් දේ .. සේමිණි උඹව මරයි ඈ...."

"සෙමිනි කොහෙද බං මාව මරන්නේ ,අනේ පල යන්න .උඹ කොහොමද මගේ ගෑනි ගැන මට වඩා දන්නේ ..අපි අහුවෙයි ඕවට..............."

"හා හා බලමුකෝ ..ඔහොම කියන අයියලා තමා පෝලිමේ මුල්ම ඉන්නේ ..හැක හැක හැක ..."

"දුෂ්මන්තඅඅඅඅඅඅඅඅ........................." මිනදිගේ හඬින් මං නැවතත් පියවි ලෝකයට ...

"ඔහ.....මම ඒ පැත්තට නෙවෙයි නේ මිනිදී  යන්..............."

"අනේ ඉට්ස් ඔකේ අනේ පොඩි දුරනේ මාව ඩ්‍රොප් කරලා යන්නකෝ ..."
"අපෝ ආඩම්බර .."

බොරු තරහක් මවා ගත් මිනදී මුහුණ පුළුටු කරගත් සැටි දුටු මට සිනහවක් නැගුණි.. ඇත්තෙන්ම ඇය සුන්දරය.. සිහින් සිරුර ..සිහින් ඇහිබැම ...දිගටි දෑස්.... මෙන්ම කතා කරන වචන පවා ඇතිකරන ආකර්ශනීය බව මගහැර යාහැකි කිසිවෙකු වෙත්ද ...

*

*

ඇත්තෙන්ම ඇය සමග එකට ගමන් කරන්නට මම අකමැතිද ...? නෑ... හිත රවටා ගැනීමේ අසීරු උත්සාහය අවසනදී අත්හැර දැමූ මම

"ආඩම්බරයක් නෙවෙයි ළමයෝ .... හා හා යමු ..."

"අපෝ ඇති ......."


"ඔහ් ගෝඩ්.... වහිනවා ...කොහොමද පාක් එකට යන්නේ .... "

"ශිහ් ...තත්පර පහ හයක් ඉස්සර වුනානම් වැස්සෙන් බේරෙන්න තිබ්බා ..." එක්වරම කඩා හැලුණු මහා වැස්ස දෙස බැලු මට කියවින .

"මේ තියෙන්නේ" අත් බෑගයෙන් එළියට ඇදුනු ලා රෝස පැහැ කුඩය මවෙත පාමින් ඇය කීවාය .

"මේකේ දෙන්නෙකුට යන්න බෑනේ  මිනදී .."

"ආ ඇත්තද ... අනේ විකාරනතුව යමු දුශ් ...."

"දුෂ් ?????????" මට සේමිණී සිහිවුනේ මන්ද ... ආදරය කරන මුල් කාලේ ඇයද මා අමතන්නේ එසේය ...

"ඔයා කුඩේ ගන්න දුෂ්... නැත්තම් ඔයාට දෙකට නැවිලා යන්න වෙන්නේ ..."

සාරියේ රැළි ගොන්න කලවයේ ඉහල හරියට වන්නට අල්ලා මදක් ඔසවා ගත ඇය මා සමග කුඩේ යටින් ගමන් කරන්නීය ...

"අඩෝ දුෂා අර බලපන් මියුසික් ටීච අදත් පූසා කනෙන් එල්ලන් එනවා ...." පාසල් කාලයේදී නිතරම මෙසේ සාරියේ මැද හරියෙන් ඔසවාගෙන යන සංගීත ගුරුවරිය නිරන්තර අපේ සිනහවට ලක් වූ හැටි මට මතක් වූයේ ඒ සමගිනි .

ඇගේ සුසුම් වල උණුසුම පපුවේ දකුණු පසට දැනෙයි , ඊට වඩා වේගයෙන් මා උණුසුම් වනවා මට දැනෙයි , ක්ෂණික සුලන් රැල්ලත් සමග පැමිණි වැසි පොදෙන් අප දෙදෙනාම තෙමි යද්දී ඇගේ කෙහෙරැල් මගේ මුහුණේ  දැවටෙන්නට විය .
"ගෙදර යන්න කලින් කා එක වැකුම් කරගෙන යන්න ඕන , නැත්තම් කෙස් ගහක් වත් කොහේ හරි තිබ්බොත් සේමිණී මාව මරයි තමා .. "
විවාහ වී වසරක් ගෙවුනද සේමිණී බොහෝ අවස්ථාවල මා අන් කාන්තාවන් කෙරෙහි ආසක්ත වන්නේයයි නිකරුනේ සැකකිරීම සමහර අවස්ථා වලදී මට හිසරදයක්ම විය

*

*

උණුහුම දුරලමින් නැවත සීතල දැනෙන්නට විය .

කෙසේ හෝ මෝටර් රථය තුලට පිවිසෙන විට ...දෙදෙනා මදි නොකියන්නට තෙමී අවසන්ය .. එත් ඒ කෙටි ගමනේ අමුතුම මිහිරක් වින්දා නොවේද ?

"තෙමුනා නේ "

"කමක් නෑ දුෂ්.... දැන් තෙමෙන්නේ නෑනේ ..."
මෝටර් රථය ප්‍රධාන මාර්ගයට අවතීර්ණ වෙත්ම වැස්සද බොහෝ සෙයින් වැඩි වන්නට විය ...

"අද කලින් යන්න හිතුවේ ඇයි දුෂ්මන්ත .... සුසන්තත් හාෆ් ඩේ ගියා නේ ..?

"ඔව් ඔන්න අම්මලාගේ ගෙදර යනවා කියල ගියේ ...විශේෂයක් නෑ මිනදී .. ෂෝර්ට් ලීව් එකක් ගත්තෙම නෑනේ ... ටිකක් කලින් ගෙදර යන්න හිතුනා ...

 "අපරාදේ එහෙම යන්න ගිහින් මං නිසා වෙන පාරක යන්න වුනානේ .."

"කමක් නෑ ඔයා නිසානේ .... "

*

*

දෙදෙනාම මහා හඬින් සිනාසුනත් ඒ හඬ අපටවත් නෑසෙන තරමට වැස්ස හොඳටම වැඩිවී තිබුණි .. කාර්යාල වෙලාව අවසන් වීමට තවත් පැය දෙකක් පමණ ඇති නිසා මහා මාර්ගය දෙසට යැවෙන මේ අතුරු මාවත එතරම් කාරය බහුල බවක් පෙන්නුවේද නැත, නමුත් මහා වතුර කඳක් මාර්ගය මැදින් ගලා එන්නේ ගංගාවක් මැද රිය පදවනවා වැනි හැගීමක් සිතට නවමිනි, සුළඟද බොහෝ තදින් හමන්නට විය ...රිය පැදවීමට වඩා නැවත්වීම මැනවයි ,මට කීපවරක්ම සිතුනත් මිනදී මොනවා හිතයිද යන සිතුවිල්ල හිතට වදදෙන්නට විය .

"කොහේ තිබ්බ වැස්සක්ද මන්දා ශික් ......"

පාර අයිනේ රිය නැවතුනේ ඉබේම මෙනි .. දෙනත් යාවන්නට ගතවුයේ නිමේෂයකි ...මිනදී සිහින් රත් පැහැ දෙතොල් වෙව්ලන ස්වාභාවයත් ලැම වේගයෙන් උස් පහත් වෙන ආකාරයත් මට පැහැදිලිව පෙන්නේන්නට විය . ඇයගේ සුසුම් හඬ දුන්හිඳ කඩාහැලෙන්නාක් මෙන් මහා ගෝෂාවක් මගේ සවන් තුල ඇති කරයි ..

වාහනයේ ඉදිරිපස වීදුරුවට වැහිබිඳු වැටෙයි ... වීදුරුව දිගේ පහලට ගලා යායුතු වූ නමුත් සුලඟ සමග පොර බදිමින් වැහිබිඳු වීදුරුව දිගේ ඉහලට ගමන් කරයි .......අඳුර සමග එන මලානික එලිය ........ මගේ රෝම කූප තුලින් අමුතුම හිරියක් ඇඟ පුරා ගමන් කරනු මට දැනෙයි ...කන්පෙති රත්වී ගින්දර පිටවෙන්නාක් මෙනි .

 මිනදී ගේ මුහුණ දෙස බැලුනේ නිරායාසයෙනි.. ඒ දෙතොල් මට ආරාධනා කරන්නේද? ඇයගේ මුහුණේ වූයේ අමුතුම ආකර්ෂණීය බැල්මකි . කොතරම් සමීපව කාර්යාලයේදී ඇසුරු කලත් මෙතරම් සුන්දරව මා ඇගේ මුහුණ දකින්නේ ප්‍රථම වතාවටද?.. මා නිරායාසයෙන් මෙන් ඈ දෙසට නම්බුරුවන්නට විය. ඇයගේ මුහුණට නැඹුරුවත්ම ඇගේ දෙනෙත් පියවෙනවාත් ..දෙතොල් වඩාත් වේගයෙන් ගැහෙන්නට පටන් ගන්නවාත් මට පැහැදිලිව දර්ශනය විය ...

එක වරම වැස්ස තුරල් විය .... සුළඟද අඩුවී ගියාක් වැනිය.. වැහි බිඳු නැවත වීදුරුව දිගේ සෙමෙන් පහලට ගාමන් කරන්නට විය .... වහාම රියදුරු අසුනේ කෙලින් වූ මම රිය පන ගැන්වූ මම හැකි ඉක්මනින් මහා මාර්ගයට අවතීර්ණ වීමි  ..මිනිදී මහා විමතියක් රැඳී දෑසින් මා දෙස බලා සිටී .... සේමිණි ලෙන්ගතු දෑසින් මා දෙස බලා සිටියි ..

"මම මෙතනින් බහින්නම් මිස්ටර් දුෂ්මන්ත ..."

 වාහනය නැවැත්වීමටත් පෙර දොර හැර ගත මිනදී නැවතූ ඇසිල්ලෙන් රියෙන් එලියට පාන් ආපසු වැරදීමකින්වත් හැරී නොබලමින් යන්නට විය ... දිගු සුසුමක් හෙලා ලය සැහැල්ලු විය ....

*

*

රෝහල් වටරවුම අසල රතු එලිය හේතුවෙන් රිය මදකට නැවතිණි .. "ශික් තප්පර පහ හයක් ඉස්සර වුනානම් රෙඩ් එකෙන් පැනගන්න තිබ්බා"මගේ හිත මට මුමුණන්නට විය .

මගේ පිටුපසින් රිය පේලියක් සැදෙනු පැති කන්නාඩියෙන් දර්ශනය වෙයි .

"RELAX - AC & Non AC Rooms" නාම පුවරුව ඉදිරියෙන් දර්ශනය වෙයි .

එහි ගේට්ටුවෙන් එලියට එන රථයකි ..

"සුසන්තයගේ කාර් එක නේද ?"
"මූ හාෆ් ඩේ දාලා මේකට තමයි  පැන්නේ එහෙනම් .."

 එලියට එන වාහනයේ ඉදිරිපස අසුන දෙස ඇස යොමුවුණේ නිරායාසයෙනි ...

"දෙවියනේ සේමිණී .."

නිල ඡායාරූප අනුග්‍රහය - බස්සි ස්ටුඩියෝ