මොකක්ද අම්මේ සද්දෙ.. රෑ තිස්සෙ බස් එකේ ඇවිල්ලා ගෙදර නිදාගෙන හිටපු මට ඒ සද්දෙ ඇහුණෙ පාර පැත්තෙන්..
" ආ... අර ළමයව පොලීසියෙන් අරං යනවා.."
"මොන...?"
ඒකට උත්තරයක් නොදුන්න අම්මා දොර ළඟින් මෑත්වෙලා ගේ ඇතුලට ආවා..
මම හෙමීට පාර පැත්තට යනකොට දැක්කේ බරියව ඇතුලට තල්ලු කරලා දොර වහගත්ත පොලිස් ජීප් එක වේගෙන් මහපාරට දාලා පලාතම දුමෙන් පුරවගෙන යන්න ගියා.
********
බරියගෙ ඇත්ත නම සුසන්ත. සුසන්ත බාලාංශෙ ඉඳලම මගේ පන්තියේ. ඉගෙනගන්න එච්චර ලොකු හැකියාවක් නෙවේ කොහෙත්ම හැකියාවක් නොතිබ්බ සුසන්ත තරමක් දඩබ්බර දඟකාර ළමයෙක්.
සුසන්තයගෙ නලල මැද ලොකු කැලලක් තිබ්බා. ඒක හරිය ඉන්දියාව වගේ. ඉන්දියාවෙ උල ඇහිබැම දෙක මැද්දෑවට වෙන්න තමා ඒ කැලල උගෙ මූණෙ පිහිටලා තිබ්බෙ.
ඒ නිසා ඉස්කෝලෙදි සුසන්තයට කිව්වෙ දඹදිව දඹයා , කැලලා කියලා. සිංහල වලට පද පෙරලි පාඩම කලාට පහුවදා සාලියට තමා මිනිහට කැලල්බරියා කියලා නම දැම්ම්මෙ. අනික් හැම එකටම වඩා ඒ නම ජනප්‍රිය වුනා. කොච්චරද කිව්වොත් සමහර සර්ලා පවා ඌ නැති තැන කිව්වෙ ඒ නම.
හැබැයි ලොකු පන්ති වලට එනකොට කැලල් කෑල්ල හලලා හැමෝම වගේ සුසන්තයට බරියා කියන්න ගත්තා.
**********
