පියවරුන්ගේ දිනය

.....පියවරුන්ගේ දිනය....

කතාව ප්‍රැක්ටිස් වෙන්න කියලා කටුවට ගහගත්ත සටහන කපලා බිම දාපු හතරවෙනි වතාව.  

"සුවහසක් පියවරුන්ට........."

"පියවරුමයි ලොව මහ සයුරක්........"

" ජීවය මෙලොවට කැන්දූ...."

" පියාණනී මා........"

ඊලඟ මොහොතේ මම හිටියෙ ස්ටාෆ් රූම් එකේ දොර ළඟ ,

පළවෙනි තට්ටුව දානකොටම පීරියඩ් එක ඉවරවෙන බෙල් එක වැදුනා , තට්ටු කරපු එක ඇහුනද දන්නෙත් නෑ.  

කජුවත්ත ෆාම් එකේ ටකේටත් වඩා හයියෙන් ගහන ඉස්කෝලෙ බෙල්එඑක කිලෝමීටර් බාගයක් දුරින් තියෙන ස්ටේෂන් එක ඇතුලෙ ඉද්දි කෝච්චිය එනකොටත් ඊටවඩා සද්දෙන් ඇහෙනවා. ඉතිං මගේ තට්ටුව කොහෙ ඇහෙන්නද. 

ආපහු තට්ටුවක් දාන්න අත උස්සනකොටම දොර ඇරුණා.. බොහොම අමාරුවෙන් නවත්තගත්තෙ නැත්තං ඒ අත පහත් වෙන්නෙ පී.ටී ටීචර්ගෙ මූණ මැදට. 

මගෙ දිහා පුදුම වෙලා තප්පර දෙකයි දශම පහක් බලං හිටපු පී.ටී. ටීචර් අවුල් වුන කොණ්ඩෙ අතින් හද හදාම වේගෙන් පිට්ටනිය පැත්තට ගියා. 

D & G බෙල්ට් එකේ D එකයි G එකයි  & එකෙන් එකට අමුණන ගමන් දොර ලඟට ආවා වයිස් ප්‍රින්සිපල් මාව දැකලා ගැස්සුනේ ඇයිද කියලා එවෙලෙ හිතුනෙ නෑ. මගෙ ඔලුවෙ තිබ්බෙ කතාව 

" මට මේක කරන්න බෑ සර්" 

" මො....ඔ..  මොකක්ද " 

" මට කතාව කරන්න බෑ සර් හෙට රැස්වීමෙ"

"ආ...හ්..... ,.. නෑ .. නෑ ඒම කියලා බෑ තමුසෙ හෙට කතාව නොකලොත් මං නරක මිනිහ කියන්ඩෙපා... සර් බොහොම වේගෙන් ඔෆිස් එක පැත්තට ගියා."