ක්‍රෂ් ක්‍රෑෂ් වීම ... Crashed Crush

" ශ්...ශ්... මල්ලි මල්ලි ..."

" උඹ නේද ප්‍රගීත් කියන්නේ "

" ඔ.. ඔව් අයියේ .... ඇයි ... ?"

" පොඩ්ඩක් වරෙන්කො මෙහෙට බය වෙන්නේ නැතුව ...තෝව ගිලින්නේ නෑ "

උසස් පෙළ අවසාන වසරේ හිටපු අයියලා හතර දෙනෙක් මම ඉස්ල්කොලේ ඇරිලා ගෙදර යද්දී ,කතා කළා ..

මට එක සැරේම බැලුනේ  මගේ අතිජාත මිත්‍ර මෝරා දිහා. 

"යමං ගිහින් බලමුකෝ ...එහෙම කියපු මෝරා ඉස්සර වුනා ..

" තෝ මොකද? කවුද උගුඩුවො තොට බුලත් දුන්නේ ...? පල යන්න කන පලාගන්නේ නැතුව .."

මෝරා බය වෙච්ච පාර ඉබේම නැවතුනා , 

"උඹ වරෙන් මල්ලි ..තෝ ඔතන හිටපිය මේකව එවනකන්, අපෙන් මැරුම් නොකා  " මෝරාට ආපහු තග දාපු අයියලා මාවත් ඇදගෙන ඉස්කෝලෙට පහලින් තිබ්බ ඔරලෝසු කනුව ඉස්සරහ තිබ්බ කඩේ අස්සට යන්න හැදුවා 

" අනේ අයියේ ඔය කඩේ ඇතුලට යන්නනම් බෑ ..."

" ඇයි මොකද තෝ මහා ඒජන්තගේ පුතාද වර යන්න , " මගේ බෙල්ලෙන් අල්ල ගත්ත එකෙක් මාව කඩේ ඇතුලටම ඇදගෙන ගියා .  

මං ඔය කඩේ අස්සට යන්න බෑ කිව්වේ වෙන මොකවත් නිසා නෙවෙයි ,ඔතන තමයි ඉස්කෝලේ කොල්ලෝ සිකරට් බොනවා කියලා ලේබල් වැදිච්ච තැන . අපේ විනය පාලක හාමුදුරුවොත් ඔතන ඉස්සරහ ටික වෙලාවක් ඉඳලා කට්ටියව නෝට් කරගෙන තමා හැමදාම ඉස්කෝලේ ඇරුනම යන්නේ .

ඉතිං යකෝ මම වගේ සුරා සූදුවෙන් තොර සත් ගුණවත් අහිංසකයෙක් කොහොමද ඔය කඩේ ඇතුලේ ඉඳන් මාට්ටු වුනාම ..උදේ රැස්වීමේ ඉස්සරහට ගෙනත් කින්ඩිය දාද්දි ආයේ වසලා හමාරයි .

*******

"මල්ලි දන්නවනේ අපේ ගුණේ ..අන්න ඌට තමයි මේ උඹේ හෙල්ප් එක ඕන කරන්නේ හරිය . ආයේ ඥන් පචන් ගාන්නේ නැතුව කරලා දීපං "

"මොකක්ද අයියේ .." ගුණේ අයියා කියන්නේ ඉස්කෝලේ ප්‍රසිද්ද "මුන්ට ලූස් " ගැන්සියේ ලොක්කා . ගුණේ අයියා - ගුණේ අයියා කිව්වට මිනිහාගේ ඇත්ත නම අසිතද කොහෙද ? එයාගේ වැඩක් බෑ කියලා දත් නැතුව බත් කන්න ඕනේ නෑනේ . 

"උඹ ලියුම් ලියන්න ජගතලු නේ .. අපට ලියුමක් ලියා ගන්න ඕනේ " කොන්ඩේ දිග ඩයනට" දෙන්න"

"කොන්ඩේ දිග ඩයනා ?? අයියේ මම ලියුම්....."

"ඇයි ලියන්නේ නෑ කියන්නද හදන්නේ .."  ඒ ගමන ආවේ පුරුදු කටහඬක් ..අප්පට සිරි උපුල් අයියා ,උපුල් කියන්නේ අපේ පන්තියේ ප්‍රියන්තගේ ලොකු අයියා .. දැන් ඉතින් ලියන්නම වෙන්වා ..

"නෑ අයියේ ලියන්නම් ....  "

ලියුම ලියල දීලා එලියට අවේ පැයකට විතර පස්සේ හැබැයි ඒ අතරේ යෝගට් දෙකක්ම කන්න ලැබුනා , 

මම එනකොටත් මෝරා පාරේ ගාඩ් ගලක් උඩ වාඩිවෙලා බලන් ඉන්නවා . මට දුක හිතුනත් එක්ක, ඇයි යකෝ මේකා වතුර උගුරක්වත් නැතුව එළියේ ඉද්දි මං යෝගට් දෙකකටම දෙසලානේ ආවේ 

*******

පහුවදා ඉස්කෝලේ ඇරලා යද්දී ..

"අර ඉන්නේ මචං කොන්ඩේ දිග ඩයනා ..."

මෝරා පෙන්නුවා ..අප්පට සිරි ..ඩයනම තමා කොන්ඩේ දිග ඩයනා කියනවට වඩා ගැලපෙන නමක් මටත් හිතා ගන්න බැරිවුනා .

 එදා ඉඳන් මායි මෝරයි ඉස්කෝලේ ඇරිලා යද්දී අර කඩේ පහුවුනාම පොඩ්ඩක් වෙලා ඉඳලා හැමදාම කොන්ඩේ දිග ඩයනා බලලා යන්න පුරුදු වුනා . අම්මේ එහෙම ලස්සනක් . 

හැබැයි වචනයක්වත් කිව්වේ නෑ ගුණේ අයිය ගැන දන්නා නිසා .

දවසක් උපුල් අයියා හම්බ වුනාම 

" අයියේ මොකද ගුණේ අයියගේ වැඩේ හරි ගියාද "

" මොන වැඩේද බං?"

" අර කොන්ඩේ දිග ඩයනගේ වැඩේ "

" අප්පා මතක් කරන්න එපා "

" ඇයි මොකෝ ?"

" මොකෝ තමා ඒකිට අර අජන්තයා ට්‍රයි ලු ... කුන්ග්ෆු අජන්ත ..වීල් පාක් එක ළඟ ගෙදර ? තව ටිකෙන් කන්න වෙන්නේ නැවකට "

"කුන්ග්ෆු අජන්ත කිව්වම මමත් නිකන් ගැස්සිලා ගියා .. Y.M. B.A. එකේ කුන්ග්ෆු ක්ලාස් කරන අජන්ත හෙවත් අජන්ත මාස්ටර් කියලා මුළු ටවුමම දන්න පොර .අපොයි එක කිව්වට පස්සේ අපි දෙන්නා ඩයනා ව බැලිල්ල අත ඇරලා දැම්මා .  මොකටද ටකරං කන්නේ නිකං ?

*******

"ප්‍රගීත් ඔයාට ප්‍රින්සිපල් සර් එන්න කිව්වා ..."

"මොකටද ? "

"මම කොහොමද දන්නේ ගිහින් බලාගන්නැ එකයි ඇත්තේ ...."

 පණිවිඩේ ගෙනාවේ අපේ පන්තියේම හිටපු ශිෂ්‍ය නායිකාව දිනිති .. 

"මේකිගේ ගෑස් ..යකෝ"  මම එහෙම හිත හිතා ප්‍රින්සිපල් ඔෆිස් එක පැත්තට ගියේ ටිකක් බයෙනුත් එක්ක .

"ප්‍රගීත් මේ තියෙන්නේ සර්වොදේ ශිෂ්‍ය නායක කෑම්ප් එකට යවන ළමයි ලිස්ට් එක . ඔයා එක්ක තව හතර දෙනෙක් යනවා කනිෂ්ට ද්වීතීක අංශයෙන් . කට්ටියටම පණිවිඩේ දීලා ලෑස්ති කරගන්න . හෙට දහය වෙද්දී කට්ටියම එක්කන් ඔෆිස් එකට එන්න මම ඉතුරු ටික කියන්නම්" 

*******

සර්වෝදේ ප්‍රිෆෙක්ට් කෑම්ප් එකට ගිහිං ඉස්කෝල අනුව පෝලිම් ගැහිලා ඉන්නකොට නික්ම පැත්ත හැරිලා බලද්දී ... 

දෙයියනේ ඩයනා ....කොන්ඩේ දිග ඩයනා ... මට නිකං ඇස් අදහා ගණනත් බෑ . හැබැයි මේකි පැත්තවත් බලන්නේ නෑ . ආඩම්බරෙන් ඔලුව කෙලින් කරගෙන බලාගෙන ඉන්නවා . 

ඊළඟට තිබ්බේ ඉස්කෝල ඔක්කොම මිශ්‍ර වෙන විදිහට කණ්ඩායම් හැදෙන එක . එක කණ්ඩායමකට හයදෙනයි . අප්පේ දෙන දෙයියෝ ගෙටත් පැනල දොරත් කඩලා දෙනවා කියන්නේ මේවා තමයි . 

මායි ඩයනයි දෙන්නම එකම ගෘප් එකේ . 

*******

"ඔයා කොන්වන්ට් එකේද? "

" හ්ම්ම් "

"නම මොකක්ද ?"

" කුමුදු "... 

ෂාහ්... ඔබ දකින දකින දිනෙක මහද පොකුණු තලාවේ.... කිරි පැහැති සුසුදු සුමුදු සිනිදු කුමුදු හිනාවේ 

"මම ප්‍රගීත් "

" හ්ම්ම් "

" මේ සැරේ O/L කරනවද ? "

" නෑ මම මේ සැරේ A/L කරන්නේ ..."

හප්පේ මදැයි කොලා ..නිකං උස්සලා පොළොවේ ගැහැව්වා වගේ . 

" ආ ඇත්තද අක්කේ මම මේ ලබන අවුරුදේ A/L කරන්නේ ... " ඔක්කොම ඉවරයි වගේ හිතුනට කොහොම නොබලා ඉන්නද මේ දිහා . 

දින පහක නේවාසික ශිෂ්‍ය නායක කඳවුරේ' තුන්වෙනි දවස යද්දී ඩයනා මාත් එක්ක හොඳටම යාලු වුනා . අර කලින් තිබ්බ ආඩම්බර ගතිය , නපුරු ගතිය නැත්තටම නැතිවෙලා,  කෑම කන්න යනකොටත් මම එනකන් ඉන්න , නැත්තම් එයා එනකන් මම බලන් ඉන්න තරමට හිතවත් වුනා . 

හැමදාම රෑ අටහමාර වෙනකොට සේරම වැඩ ඉවර වෙනවා .. රෑ නවය වෙද්දී සියලුම දෙනා නවතින්න දීල තියෙන කාමර වලට යන්න ඕන . අටහමාරට වැඩ ඉවර වුනාට අපි දෙන්න හැමදාම රෑ නවය කිට්ටු වෙනකම්ම කතාකර කර ..සින්දු කියකිය ඉඳල තමයි යන්නේ . අපිට එකට තව පහසුවක් වුනේ අපේ ගෘප් එකේ හිටපු අනික් හතරදෙනා අපිට වඩා බාල අය වීම . උන් අපි කියන දෙයක් හැර වෙන දෙයක් කරන්නේ නෑ .

කොහොම හරි අන්තිම දවස වෙනකොට අපි හුඟක් හිතවත් වෙලා හිටියා . අන්තිම දවසේ ප්‍රසංගයේදී අපි දෙන්නා සිංදුවකුත් කිව්වා .. කිව්වේ මොකක්ද දන්නවද ... "පාන තියා බුදු සාදුට හිමිදිරියේ "  සිංදුව... 

එදා ආපහු ගෙදර යන්න පිටත් වෙද්දී නිකන් දුකයි දුකයි වගේ ... පපුව ඇතුලේ නිකන් ගිනි ගන්නවා වගේ ..

" මල්ලි ආපහු හම්බවෙයිනේ .. මම ඔයාලගේ ගෙදර ළඟ තියෙන ඇක්වා එකේ ක්ලාස් එනවා .. මගදී දැක්කොත් කතා නොකර යන්න එහෙම එපා හරිද? "   

හිනාවෙලා කිව්වට ඇස වල කඳුළු පිරිලා තියෙන හැටි මම හොඳට දැක්කා .

"හා අක්ක් ක් කේ ..." මටත් වචන හිරවෙන්න වගේ ආවා .

*******

 "මොකක්ද හු.... උඹට වෙලා තියෙන්නේ ..නිකන් අරවා කාපු රිලවා වගේ උඩ බලන් ඉන්නේ ....?

වරෙන් යන්න ග්‍රවුන්ඩ් "

මෝරට මගේ මේ හෝන්දු මාන්දු ගතිය හෙන ප්‍රෙහෙලිකාවක් .  මම හැබැයි ඌට කිසිදෙයක් කිව්වේ නෑ .

"මට බෑ බං උඹ පලයන් ..වද නොදී ..."

"ඕන මගුලක් කරගනිං තෝ තනියෙන් මොකක් හරි කොක්කක් ගහන්න ගිහින් කෙලවාගෙන මට එහෙම කියන්න එන්න එපා ඔන්න ."

ඊට පස්සේ හැමදාම මොකක් හරි කියලා මෝරව මග ඇරපු මම කුමුදු අක්කට වචනයක් හරි කතා කරන්න එයාට ක්ලාස් ඇරෙන වෙලාවට ක්ලාස් එක ලඟට ගියා "

*******

හැමදාම ක්ලාස් ඇරලා එද්දී මායි මෝරයි සල්ගාදු හෝටලෙන් මාළු පාන් කන එක පුරුද්දක් , එදත් එහෙම මාළු පාන් දෙක කාලා එලියට බහින්න හදනකොටම අනෝරා වැස්ස . වැස්ස දැක්ක විතරයි අපි දෙන්නට ආයේ ඊට වඩා සතුටක් නෑ , පොත් දෙක කමිසේ උස්සලා දාගත්තා බැනියම අස්සෙන් . වැස්සේම පාරට පනින්න සෙට් වෙලා අඩිය තියන්න හදනකොටම 

" ප්‍රගීත් ....ප්‍රගීත් මල්ලි "

මම පඩියේ ඉඳන් පාරට වැටෙන්න ඔන්න මෙන්න ගිහින් යන්තං පොඩි ජිම්නාස්ටික් පාරක් දාලා බැලන්ස් වෙලා කෙලින් වෙද්දී ,මෝරා තොහ් ගාලා වතුරට පැනලා ඉවරයි . ආපහු හැරිලා බලද්දී අම්මේ කුමුදු අක්කා 

" තෙමි තෙමී යන්න නේද හැදුවේ හොරගෙඩියා ... එන්න මාත් එක්ක යමු . "

මට මෝරා දිහා බැලුනා ... ඕස්ට්‍රේලියාවෙන් පැපුවා නිව්ගිනියාවට පිටුවහල් කරපු සරණාගතයෙක් වගේ තෙමි තෙමී කටත් ඇරගෙන බලන් ඉන්න මෝරා දැක්කම හිනා යන්න ආවත් ,කට තද කරගෙන ඌට ඇහැක් ගහලා මම කුමුදු අක්කත් එක්ක එක කුඩේ යටින් හිමින් හෙමින් ඇවිදගෙන ආවා .

මෝරා තාමත් අර ටෝච් එලිය දිගේ බිමට වැටුණු මිස්ටර් බීන් වගේ අපි යන දිහා බලන් ඉන්නවා .

මම කුමුදු අක්කත් එක්ක එකම කුඩේ යටින් ගියාට මොකද බාගයක් තෙමෙනවා . මොකද එයාගේ ඇඟේ ගෑවෙන්නේ නැතුව යන්න මාර ගේමක් දෙන්න ඕනේ. ටික වෙලාවකට පස්සේ

" අනේ ඔයා තෙමෙනවනේ මල්ලි .. කුඩේ ඇතුලට එන්නකෝ ඇඹරෙන්නේ නැතුව .. මගේ ඇඟේ පොඩ්ඩක් ගෑවුනා කියලා ඔයාගේ පාළුවක් යන්නේ නෑ "... අපෝ මෙයාගේ ලැජ්ජාව ..."

කොහොම හරි තෙමි තෙමි නොතෙමී සතුටින් ගෙදර ළඟටම ගියා ...

"අක්ක ඇයි තනියම අද " ..

"නෑ මල්ලි දැන් ක්ලාස් එක ලනගට තාත්තා එනවා ... " අපි ක්ලාස් එක ලඟට යනකොට වැස්සත් පායලා . 

ගෙදර එනකොට මෝරා ඇවිත්, කොච්චර කතා කලත් මූ නෙවෙයි වචනයක් කතා කලේ ...

"තොගෙයි මගෙයි යාළුකම් ඉවරයි"

,මෙහෙම කියපු මෝරා අනිත් පැත්ත හැරිලා නිදාගත්තා . ඕකා කොයි වෙලේ හරි යාලු වෙන්නේ නැතැයි.. යකෝ අද දවසේ ගමන ගැන කොච්චර කල්පනා කරන්න තියෙනවද මට , මේ උරුලාවා හුරතල් කරන්නේ නැතුව . අනේ තරහ වෙයන් ,මට පාන් යැයි ..

*******

පහුවදත් මං කුමුදු අක්කගේ ක්ලාස් එක ඇරෙන වෙලාවට ගියා , මග අරින්න දෙයක් නෑ මෝරා කොහොමත් මගේ පස්සෙන් එන්නේ නෑ දැන් ...

 අක්කා අද හරි කලබලෙන් ..

"ඇයි අක්කේ ... අප්සට් එකෙන් වගේ ?"

" අනේ මල්ලි ඔයාට පුලුවන්ද මාත් එක්ක අපේ ගෙදර යන්න එන්න .. අර පිස්සෙක් මගේ පස්සෙන් පන්නනවා ... අද ක්ලාස් පටන් ගන්නකොටත් ආවා .. ඉස්සර මෙච්චර කරදරයක් තිබ්බේ නෑ ද ක්ලාස් ඉවරවෙනකොට එනවා කිව්වා ... අනේ මල්ලි මාත් එක්ක යන් ...."

අක්කා කියන විදිහට නොයා කොහොමද ,පොඩ්ඩක් ඉන්න මම බයිසිකලේ අරන් එන්නං .

"අනේ මල්ලි ඉක්මනට .."   අඩියට දෙකට ගෙදර දුවපු මම බයිසිකලෙත් අරන් ආවා ..

"යමු අක්කේ ... ඇයි .. "   අක්කා මගේ දිහා ගල්බීත වෙලා බලන් ඉද්දි මටත් ප්‍රෙහෙලිකාවක් .

"දැන් ඔයා බයිසිකලේ ගෙනාවේ මාව දාගෙන යන්න නෙවෙයිද ? අනේ ඕකේ නැගලා යමු මල්ලි .."

අප්පට සිරි ..කරන්න් දෙයක් හිතන්නත් කලින් අක්කා බාර් එක උඩ වාඩිවුනා .. මමත් ඉතිං පාගගෙන යනවා .. අක්කගේ කොන්ඩේ හුළඟට ඇවිත් මගේ මූනේ වදිනවා .... එත්  අක්ක බයවෙලා නිසා වැඩක් නෑ ..

ටික දුරක් යනකොට වේගෙන් ආපු ට්‍රේල් බයික් එකක් පාර හරස් කරලා නැවතතුවා , මං අක්කත් එක්ක නොවැටී බේරුනේ අන්තිම අමාරුවෙන්. මම බැස්සත් අක්ක තාම බයිසිකල් බාර් එකේ වාඩිවෙච්ච් ගමන් .. අක්කත් එක්ක මම බයිසිකලේ අල්ලාගෙන හිටගෙන .....

අප්පට සිරි කුන්ග්ෆු අජන්තයා ......මට නිකන් දැනුනේ ගුටි කෑවා වගේ හැගීමක් දැන් මූ මාව සම්බෝල කරයි..

" ආ මෙයාද තමුස්ගේ අලුත් ආරක්ෂකයා ..."

 අක්කා බිම බලාගෙන අඬනවා , මගේ අතට කඳුළු කට සට සට ගාලා වැටෙනවා හරියට ටැප් එකක් ඇරලා වගේ . 

"මීට පස්සේ එනකොට මීට වඩා පණ තියෙන එකෙක් හොයාගෙන එනවා ... මේ වගේ පඟර නැට්ටෙක් නැතුව ... "

"කවුද ඩො පඟර නැට්ටා දෙනවා හොම්බ රිවට් වෙන්න"   කියලා කියන්න හිතුනත් නිකං මැරඩෝනා ගෙන පාරක් කාපු ෆුට්බෝලේ වගේ වෙන්න ඕනේ නෑනේ ,ඒ නිසා කට වහගෙන හිටියා

එහෙම කියපු අජන්තයා ආපහු හරවාගෙන යන්න ගියා මට දැනුනේ නිකන් මුහුද ගොඩගලලා ආපහු ගියා වගේ ..

පපුව ඩිග් ඩිග් නෙවෙයි දඩ බඩ ගානවා වගේ මට තේරුනේ ... 

අක්කා ගෙදර යනකම්ම ඇඩුවා .. මමත් ආපහු ආවට කාටවත් මේක කියන්න විදිහක් වත් නෑ ,මෝරත් තරහ වෙලා .

මට කුන්ග්ෆු අජන්තයාව මරන්න කේන්තියි .. එත් ඉතින් කොරන්නයි 

*******

ඊට ටික කාලෙකට පස්සේ අක්ක A/L කළා ,ඒත් ක්ලාස් එන එක නැවැත්තුව නිසා හම්බවුනේම නෑ . මොකද ඒ කාලේ sms කරන්න, viber යන්න කියලයි . ෆෝන් තියා ටෙලිෆෝන් කනුවක් වත් තිබ්බේ නෑ , ඊ ලඟට මට A/L පටන් ගත්තා . ඒ නිසා ඒ අතර කාලේ දෙතුන් සරෙකට වඩා අක්කව හම්බවුනේ නෑ ..

මගේ A/L පටන් ගන්න කලින් දවසේ මුතියංගනය පන්සලට ගියා මායි, අම්මයි, මෝරයි, මොරගේ අම්මයි ..

බෝධිය ලඟට යනකොට මෙන්න ඉස්සරහට එනවා කුමුදු අක්කා ,නිල් මානෙල් මල් පොකුරකුත් අරන්...

"මල්ලි.... හෙට ඔයාට එක්සෑම් නේද ? මම මේ ආවේ ඔයාට සුබ පතන්න ..මෙන්න මේ මල් ටිකත් පූජා කරන්න .. ඔයාට හොඳට කරන්න පුළුවන්.. "

මට කතා කරගන්නත් බෑ 

බෝධියට මල් පූජා කරන ගමන් අපේ අම්ම ඔරවා ඔරවා බලනවත් , මෝරගේ අම්මා පුදුම වෙලා බලනවත් මෝරා කින්ඩි හිනාවක් කටේ තියන් බලන් ඉන්නවත් මට පේනවා 

"අක්කේ.."

මම වචනයක්වත් කතා කරන්න කලින් ..

"හොඳට එක්සෑම් කරන්න මල්ලි .. ඔයා හොඳට පාස්වෙයි ..ඊට පස්සේ ලොක්කෙක් වුනාම අපිව මතකත් නැතිවෙයිද මන්දා ..."

කියපු කුමුදු අක්කා මගේ අත්දෙකම හයියෙන් මිරිකලා ඉක්මනට දුවලා ගියා ...

*******

A/L කරලා සතියක් විතර ගෙවිලා ගියා . මට කුමුදු අක්කව හම්බවෙන්න හොඳටම වුවමනාව තිබ්බා . මොරත් ගෙදර ගිහින් නිසා මට කතා කරන්නවත් එකෙක් නෑ .කීප සැරයක්ම කුමුදු අක්කලාගේ ගෙවල් පැත්තේ කැරකිලා බැලුවත්  කිසිකෙනක් පේන්න හිටියේ නෑ ..

දවසක් ..

"පුතා ..."

"ඇයි "

"මෙන්න ඔයාගේ යාලුවෙක් ඇවිත් ....."

"කවුද අම්මා ..." කියාගෙනම මම සාලෙට ගියේ මෝරව දකින්න බලාපොරොත්තුවෙන් ...

කුමුදු අක්කා ... මට දුවගෙන ගිහින් බදාගන්න තරම් ආසාවක් ඇතිවුණත් ... 

"ආ එන්න අක්කේ .... වාඩිවෙන්න" 

" අනේ ...වාඩිවෙන්න බෑ මල්ලියා ..අම්මා පාරේ ..මම මේ ඔයාට ආරාධනාවක් කරන්න ආවේ .."

"ආරාධනාවක් ....??? "

"ඔව් , ලබන විසි එක්‌ වෙනිදා මගේ වෙඩින් එක .. ඔයා එන්නම ඕන ....මෙන්න කාඩ් එක "

වෙඩින් එක ....????? මට නිකං පාර මැද ඉඳලා වල් අලියෙක් ගැහුවා වගේ දැනුනේ 

"කා...කා...කාවද අක්කා බඳින්නේ .."

අයියෝ ඔයත් හොඳට දන්න කෙනෙක් , අජන්ත අයියව,     කුන්ග්ෆු අජන්ත කියන්නේ ...

අජන්ත අයියව.............................
අජන්ත අයියව.............................

අජන්ත අයියව.............................

අජන්ත අයියව.............................