කොමාව

"දෙදහයි ."
"බීල එන්න බෑ, ගෙනත් බොන්නත් බෑ. සිකරට් ඇතුලේ බොන්න බෑ"
"රෑ හතට කලින් වතුර පාවිච්චිය නවත්තන්න ඕන , නැත්තං ටැංකිය පිරෙන්නේ නෑ."
"රෑවෙලා ආවට කමක් නෑ, බෙල් ගහන්න එපා හරි , ඔය කාමරේ ඉන්න කාට හරි කතා කරලා ගේට්ටුව ඇරගන්න."

"මගේ කාමරේ කවුද තව ඉන්නේ ?"

"රමේෂ් හරි වේලු හරි නයනජිත් හරි මට මතක නෑ. කොහොමත් ඒ තුන් දෙනා විතරයි මෙහෙ ඉන්නේ
කෝ දෙදහ"

"ආ..."

"හරි , ඊළඟ විසි හය වෙනිදට හරියටම සල්ලි ඕන, මතක් කරනකන් ඉන්න එපා ."

චිත්‍රපටියක ආරම්භක දර්ශනයකට ඒ දෙබස් ටික හොඳයි , කතාව නැවතිලා ටිකකින් මට එහෙමත් හිතුනා .. කොහොමත් සම්භාව්‍ය චිත්‍රපටි කියන ඒවා පටන් ගන්නේ  මුඩුක්කුවක් ළඟ තියෙන ටැප් එකක වතුර ගන්න එකකින්, දරකුස්සියක දුප්පත් ගෑනියෙක් බත් උයන දර්ශනෙකින් , මුහුදක් ළඟ මෙලෝ හසරක් නැතුව බලන් ඉන්න ගෑනියකගේ දර්ශනයකින් එහෙමත් නැත්තම් දඩි බිඩි ගාලා කෝච්චියක් යන එකෙකින් වගේ එකකින්නේ .

මගුලක් හිතනවා මමත් කෝ යතුර දුන්නේ නෑනේ අර බඩා.

"ආ ..මෙන්න මොක්කද නම කිවේ ..."

"මම රංග .. "

"හා ,මෙන්න යතුර . අනික් යතුර කාමරේ ඉන්න අනිකා ගාව ඇති දොරවල් ඇර දාලා ගිහින් අරක මේක නැතිවුනා කියන්න නං එන්න එපා ."

"හා "

කොළඹ ... හ්ම් හෙට ඉඳන් කොළඹ ජීවිතේට හුරු වෙන්න ඕන , චිත්‍රපටියක වගේ වුනානං, එහෙම නැත්තම් මේක නව කතාවක් වුනනාම් , ඊළඟ දර්ශනෙට එහෙම නැත්තං ඊළඟ පිටුවට යද්දී ටයි එකක් දාගෙන ,ඒ සී කරපු කාමරේක ලස්සන ප්‍රයිවට් සෙකට්‍රි කෙනෙක් එක්ක ඉන්න සීන් එක, ඊට පස්සේ කම්මුලට අතක් තියාගෙන අතීතය මතක් කරනවා . දැඩි බිඩි ගාලා පරණ දුක් විඳපු සීන් මතක් වේගෙන යනවා , එතකොට අර සේකට්‍රි ඇවිත් සර් කියලා කතා කරනවා ..

ඇයි?

ඒ සද්දෙට මම උද ගිහින් බිම වැටුනා ...මොක්කේද යකෝ මේ ..

"ඔයාද මේ කාමරේට අලුතෙන් එන්නේ ,"

"ම්ම් ඔව් ."

"අර ඇඳ ඔයාට .."

නෙදකින් මේකා කතා කරන්න දන්නේ නෑනේ , පිරිමියෙක් නෙවේද දන්නේ නෑ.

"ඔයාගේ නම මොකක්ද ?"

"රංග ... උඹ කවුද මචං..."

"මම නයනජිත් , "

එතනින් එහාට ඌ මගෙත් එක්ක කතා කළෙම නෑ.
රෑ කෑමට මම එලියට යන හදල ඇහුවමත් හ්ම් කිව්වා විතරයි , අම්මප චිත්‍රපටියකටනම් නියම පොර අර හෙන ගුප්ත පොරවල් ඉන්නේ අන්න එහෙම එකකට මරු. 70 දශකයේ විතර ටිපිකල් ලිපිකරු චරිතෙකට නියමෙට ගැලපෙනවා . තෙල් ගාලා කොන්ඩේ පැත්තට පීරලා , හොඳට අයන් කරපු ෂර්ට් එක ඇඳලා පාට තුනේ පෑන් තුනක් උඩ සාක්කුවේ ගහගෙන ,

හ්ප්ප්
"කොහෙද හුත් .. උඩබලාගෙන ඇඟවල් දිගේ යන්නේ කැ..... "

"සොරි අයියේ "

"සොරි තමා ...කේ සොරිය."

තව ටිකෙන් කනවා නැවකට . හැබැයි එහෙම ගුටි කන්න වුනානම් ඒක චිත්‍රපටියක ගුටි කනවා වගේ වෙන්නේ නැති බව ෂුවර්. චිත්‍රපටියක නම් ඉස්සෙල්ලම බඩට ගහනවා , එතකොට දෙකට නැවුනම පිටට ගහනවා එතකොට බිමට වැටෙනවා ගැහුවේ බඩට වුනාට කටේ කොනකින් ලේ පෙරෙනවා , එතකොට කෙල්ල දුවගෙන ඇවිත් උකුලේ ඔලුව තියාගෙන අඬනවා..

"මොනවද මහත්තයා ඕන ..."

"එළවලු කෑම එකක් "

"එළවලු එකක් පාආආආර්සල්ල්ල්ල් ... එකසිය විස්සයි "

"මොකක් ??"

*******

එකසිය විස්සක් දීලත් මොනවද මේකේ කන්න තියෙන්නේ ,

"මචං උඹ කෑවද?"

"හ්ම්ම් ..."

  නෙද්දකින් මේ යකා කොයි වෙලාවකවත් වචනයක් කතා කරන්නේ නෑනේ , මහා මුඩුමයෙක්.
ෆෝන් එකට ඔලුව ඔබාගෙන ඇඳේ පෙරලිලා ඉන්නවා .ඇත්තටම මුගේ චරිතෙන් කරන්න පුළුවන් හොඳ චිත්‍රපටියක් . කනට ඇහෙන්න කතා කරන්නේ නෑ. කතා කරත් ඔයා මෙයා එයා කියලා ගෑනියෙක් වගේ , තෙල් ගාපු කොන්ඩේ පැත්තට පීරලා , තඩි බෙල්ට් එකක් දාලා ,බඩ මැදින් කලිසම ඇඳන් හරියට අඹ යාළුවො එකේ නිමල් වගේ

*******

"මේ රංග ,"

"ඇයි ?"

"රංග ගෑනු ළමයෙකුට තෑග්ගක් දෙනවනම් ඉසේල්ලම දෙන්න හොඳ මොනවගේ දෙයක්ද?"

"මොකක් .......හ්ෆ්හ් හ්ෆ්හ්හ්......."

තව ටිකෙන් කකා හිටපු කෑම ටිකත් ඉස්මොල්ලේ යනවා ,

"උඹ කෙල්ලෙකුත් ඉන්නවද ?"

"නෑ අනේ එහෙම දෙනවනම් මොනවද දෙන්න හොඳ "

"කෙල්ලෙක් නැත්තං ඒ ගැන හිතන්නෙඑපා . බොරු නොකියා කියපං උඹට කෙල්ලෙක් ඉන්නව නේද ?"

"නෑ.. ඒත් එක්කෙනක්ව හම්බ වෙන්න යන්න ඉන්නේ ළඟදීම දවසක ". 

"හප්පට බොල , මාත් එන්නද උඹේ තනියට "

"ඔයාගෙන් අහපු එකට උත්තර දෙන්නේ නෑනේ ඉතිං."

"ආ මොක්කද ඇහුවේ "

"මුකුත් නෑ.."

"ආ හරි හරි කෙන්තිගන්න් එපා බං, අඩුගානේ සෙන්ට් බෝතලයක් වත් අරන් යන්න වෙයි "

"ඇත්ත නේන්නං , ඒක හොඳයි තමා ."

අන්න එදායින් පස්සෙනම් ඌ මගෙත් එක්ක කතාව වැඩි වුනා , හැබැයි කතාකලොත් අහන්නේ කෙල්ලෝ ගැන , එත් තාම ඌ මට විස්තරයක් කිව්වේ නෑ.

අඩුගානේ මම මුගේ ගමවත් දැනේ නෑනේ, නමත් දන්නේ නයනජිත් කියලා විතරයි , මු කොහොම ඇහුවත් කියන්නේ නෑ උගේ විස්තර. චිත්‍රපටි වල නම් ඔහොම උන් එන්නේ ඔත්තුසේවා වලින් , එහෙම නැත්තං මිනීමැරුම් කරලා ගමෙන් පැනලා ඇවිත්, අප්පට බොල මූත් එහෙම එකෙක්ද ? ඒ පාරනම් ඇඟ හීතල වෙලා ගියා මගේ

*******

"රංග "

"ඇයි?"

 "සෙන්ට් බෝතල් හරි ගණන් නේද රංග .."

"එහෙනම් ඕඩි කොලොන් බෝතලයක් දීපං.. හැක හැක හක "

"හ්ම්ම්ම්"එහෙම කියාගෙන එලියට ගිය එකා සෑහෙන වෙලාවක් ඇතුලට ආවේ නැති නිසා මම ගියේ බලන්න,මෙන්න  යකෝ මූ ලැට් එකේ වාඩිවුනා වගේ වාඩිවෙලා ඔලුව අත්දෙක අස්සේ හංගගෙන ඉන්නවා .

"ඒයි මොකෝ බං........... අඩෝ "

මම බලෙන්ම වගේ ඔලුව උඩට ඇද්ද
මෙන්න මූ අඬනවා ..

"මොකෝ යකෝ?"
"නෑ රංග මුකුත් නෑ. "

"මුකුත් නැත්තං අඬන්න ඕනෙද යකෝ , නටපන්කෝ උඩ පැනපැන.
කියපං කියපං මොකද කියලා "

මාත් ඌ ලඟින්ම වාඩිවුනා ,
"නෑ රංග මුකුත් නෑ"           කියපු මේකා නැගිටලා ගියා .

ඊට පස්සේ තමා මට හිතුනේ මූ ගැන විස්තර ටිකක් හොයන්න ඕන කියලා ..
ෆිල්ම් එකක නම් කරන්නේ වෙස්වලාගෙන අදාළ පුද්ගලයා ඉන්න තැන්වල හැසිරෙන එක, එහෙම නැත්තම් කෙල්ලෙක් දාලා ඇමක් දාන එක ,
මම මොකක්ද කරන්නේ .

කොමටත් හෙට ඔෆ් ඩේ එක නිසා මූ ගැන හොයන්නම ඕන .
මම නිදාගෙන වගේ ඉඳලා මූ පිටත් වෙච්ච් ගමන්ම උගේ පස්සෙන් ගියා ,

ෆිල්ම් වල රහස් පරීක්ෂක වැඩ කරද්දී වියදම් වෙන ගැන හම්බෙන විදිහක් කියන්නේ නෑනේ එත් මෙතන නම් අතින් කයිට් .
මම ත්‍රීවීල් එකක නැගලා මූ නැග්ග බස් එක පස්සෙන් ගියා , බොරැල්ලෙන් බැහැලා පයින්ම ඇවිදගෙන ආපු මේකා ටිකල් පාරෙන් ඉහින් මොඩල්ෆාම් පාරට ගිහින් ෂිපින් ලයින් එකක ඔෆිස් එකක් පැත්තට ගියා,

 මම දැක්කා සික්කා පාරටම ඇවිත් හිනාවක් පුරවාගෙන මූත් එක්ක කතාවක් පටන් ගත්ත .
මූ ආවා වගේ දෙතුන් ගුණයක් වේගෙන් ඔෆිස් එක ඇතුලට ගියා
සික්කා අත පය දික් කර කර කුටු කටු ගගා මූන නරක් කරගෙන ඉන්නවා දැක්ක මං හෙමිට සික්කා ලඟට ගියා

"මේ අර මහත්තයාව අඳුනනවද ?"

"සර් කවුද ?"

"මට.... මට මේ එයාගෙන් සල්ලි වගයක් එන්න තියෙනවා" 

කුපාඩි කතාවක් වුනාට ඒ වෙලාවේ මතක් වුවෙයි කටට අවෙයි ඒ වචන සෙට් එක , කොරන්න් දෙයක් නෑ දැන් කියල ඉවරෙනේ

"ආ... ඒ කියන්න  ණය... දෙන්න එපා සර් ඕකට ණය .."
"දැක්ක නේද ගමේ කමට කතා කලාම මුගේ තියෙන ගනකම , ගමේ කියන්නේ ලොකු ඔෆිස් එකක වැඩ කියලා , එත් මේකා මෙතන පියන් , මම ඊයේ හවස මෙතනට ආවේ , මූ ඔෆ් වෙලා යනවා දැක්කා, එවෙලෙ කතා කරන්න බැරි වුනා . මූ මාව දැක්කේ නෑ. ඊයේ ඩියුටි හිටපු ජීවන්තය  කිව්වේ මූ මේකේ පියන් කියලා ,
මුගේ තාත්තාට වකුගඩු අමාරුව , අක්ක ළඟ ඉන්නේ අක්ක බැඳලත් නෑ. ගමේ කමට කතා කරාම මූට ඔච්චර ඔළුවක් එන්න ඕනද මං අහන්නේ .ඇයි යකෝ, හිටින්කෝ ගමේ ගියාම කියන්න මුගේ මහලොකු රස්සාව , ඕකගේ තාත්තා ලේ මාරු කරන්න පොළොන්නරු ගෙනිච්ච මමත් දවස් දෙකක් අපේ ලෑන්මාස්ටරේ , කෙලෙහි ගුණයක් නැති එවුන්, "

ඌ අන්තිම ටික කියද්දී මම පාරටත් ඇවිත් .

*******

මේකනම් චිත්‍රපටියකට කියාපු කතාව , ගොඩක් චිත්‍රපටි වල ඔහොම පවුලක් තමා තියෙන්නේ ,
ඔෆ් ඩේ එක නිසා හොඳ නින්දක අග්ගිස්සේ ඉද්දි ෆෝන් එක රිං වෙනවා ඇහිලා නැගිට්ටේ ,

"නයනජිත් "
හෙලෝ
"රංග..................."

මෙන්න මූ ආපහු අඬනවා ..."මොකෝ බං"
"කියපං කෝ රෙද්ද අඬන්නේ ,මගුලක් කරනවා ඔෆ් දවසේ ඇහැරවල"

"රංග අර ගෑනු ළමයා කොල්ලෙක් එක්ක ආවේ .."

අම්මප මට හිනා යන්නත් එනවා ..මේ වගේ හරක් පැටියෙක්

"ඉතිං යකෝ උඹ දන්නේ නද්ද්ද ඒ කෙල්ල යාලුයි කියලා," 

"එයා එහෙම කියල තිබ්බේ නෑ."

"උඹට කලින් හම්බවෙලා තියෙනවද ?"

"නෑ අද තමයි දැක්කේ , "

"මොකක් එතකොට දැකලවත් නැති කෙල්ලෙක් හින්න්දද උඹ මේ නහින්නේ "

"එයා කතා කරද්දී මට ආදරෙයි කිව්වා ."

"මොකක්........ , එතක්ට අද මොනවද කිව්වේ "

"එයා අද මාව දන්නෙවත් නෑ වගේ කොල්ලගේ අතේ එල්ලිලා හිටියා ."

"මොන හතර බීරි කතාවක් ද ඒ, එතකොට උඹ අද කතා කලේ නද්ද එයා ආවම, යකෝ ෆිල්ම් එකක් ගහන්න වටිනා කතාව ".

"නෑ එය නිල්පාට බ්ලවුස් එකක් ඇඳලා හම් අත්බෑග් එකක් අරන් හෝල්ට් එකට එනවා කිව්වේ , කළු පාට කලිසමක් ඇඳන් , කොන්ඩේ උරහිස ගාවට , මට එහෙමයි කිව්වේ , මේ එයාම තමා "
"මට බෑ රංග මට මෙහෙම කලේ ඇයි රංග "

"උඹ කොහිඑද ඉන්නේ .".

"මරදානේ ස්ටේෂම ගාව .."

කියනවත් එක්කම කෝල් එක කට වුනා ,

"හෙලෝ හෙලෝ නයනජිත් ...හෙක්ලෝ"

මීහරකා පනියි ද දන්නේ නෑ කෝච්චියටවත් , ෆිල්ම් වල අනන්තවත් ඔහොම දේවල් වෙනවා , මිනිස්සු කෝච්චි වලට පනිනවා , හැබැයි සම්භාව්‍ය ෆිල්ම් වල ඇරෙන්න අනික් ඒවායේ මිනිස්සු මැරෙන්නේ නෑ.

එක්කෝ වීරයා කෝච්චිය නවත්තනවා ,නැත්තං කෝච්චිය සිග්නල් නැතුව නවතිනවා , නැත්තම් වීරයා හැප්පෙන්න යන මනුනුස්සයව ඇදගෙන වැල්ලට පනිනවා . කෝච්චිය කොහේ ගියත් පන්නම වැටෙන්නේ වැල්ලට

මේවා හිත හිත ඉඳලා බෑ ,ස්ටේෂමේ ඉඳන් බෝඩිමට කිලෝමීටරයක්වත් නෑ.. අතට අහුවෙච්ච ඇඳුමක් දාගත්ත මම ,එතන තිබ්බ ත්‍රීවීල් එකක නැගලා ස්ටේෂම ලඟට ආව .

ඈතදීම මට දැනුනේ අමුත්තක් ........මගී ගුවන් පාලම යට සෙනග වටවෙලා හිටියා .

කවුදෝ පාලමෙන් බිමට පැනල ,කවුරු හරි කියනවා හීනෙන් වගේ ඇහුනා ,

සෙනග තල්ලු කරන මම ඇතුලට පාන්නේ හිතේ දෙගිඩියාව නිසාමයි ,
මෝඩයා ...මොකක්ද මේ කරගත්තේ මට කෑගහුනා ...එතන තිබ්බ ගොසාවට කාටවත් මම කියපු දේ ඇහුනද මන්දා , මම කිට්ටුවට දුවගෙන ගියා .

ඇම්බියුලන්ස් එක ආවා . කවුදෝ කියනවා ඇහුන

දෙන්නෙක් ඇවිත් වැටුණු මනුස්සයව  උස්සලා ගත්ත .

කළු කලිසම ෂුවර් එකටම නයනජිත් තමා .

*******

එතන හිටපු පොලිස් කාරයෝ දෙන්න මිනිස්සුන්ව එතනට එන්න නොදී තල්ලු කරන්න ගත්ත, ඒ අතරේ මොකක්ද.. පෑගිලා මම වැටෙන්න ගිහිං යන්තන් කෙලින් වුනා . බ්‍රවුන් පේපර් බෑග් එකකින් එලියට ආපු ඕඩිකොලොන් බෝතලයක් මම දැක්ක . මම එක ගන්න පහත් වෙද්දීම තවත් අතක් වේගෙන් ඇවිත් ඒක අහුලගත්ත .

"මොකක් නයනජිත් උඹ. එතකොට කවුද වැටුනේ ?"

"බලන්න රංග මේ මනුස්සයෙක් වේගෙන දුවගෙන ඇවිත් මගේ ඇඟේත් හැප්පිලා පාලමෙන් බිමට පන්නනේ . එයාගේ වැදිලා මගේ මේ බෝතලෙත් පහලට වැටුන . "

පෑගිලා ඉරිච්ච බ්‍රවුන් පේපර් එක එක්කම ඕඩිකොලොන් එක සාක්කුවේ දාගත්ත නයනජිත් සෙනග අතරේ වේගෙන් නොපෙනී ගියා .

යකෝ ෆිල්ම් එකකට කියාපු කතාවක් මේකනං , එත් ෆිල්ම් වලවත් මෙහෙම ඒවා වෙන්නේ නෑනේ ..

පිංතුර සොයා දුන්නේ බස්සි