සතිපූජා

"හනේ හනේ ....යසයි  වැඩේ ඔහොම කකුල් උඩ දාගෙන ඇඳට වෙලා හිටියම හරියයි ගෙදරකට ..."

සීතා උඩ ගිහිං බිම වැටුනේ නැන්දම්මාගේ ගොරනාඩුවේ සද්දෙට........... පුංචි කාලේ ඉඳලම ආස කරපු වාල්මිකීගේ  "රාමායණය"  කතාවේ සිංහල පරිවර්තනය ගිය සතියේ ගෙදර ගියවෙලාවෙ ලොකු නංගිගෙන් ඉල්ලගෙන ආවේ දවල් වරුවේ වෙන වැඩක් නැති නිසා කියවන්න කියලා,

 "පොතක් බැලුවා අම්මේ .... ඒ හැටි වැඩකුත් නෑනෙ කරන්න කියලා....."

" ඒහැටි වැඩක් නෑ........ හත් දෙයියනේ ...මෙහෙමත් ගෑනු ... ගෑනියෙකුට ගෙදරක කරන්න කියලා කොයි තරම් නම් වැඩ තියෙනවද...?        ඒ හැටි වැඩක් නෑ ........හාහ් ... ඔව් ඉතින් මං මැරීගෙන් ඔක්කොම කරනවනේ........
ඉතින් කුමාරිහාමිලාට වැඩ නෑ තමයි...."

දොහ් දොහ්   ගාලා කොස්සේ මිට ගෙදර ලීබඩු වල වදින සද්දෙයි නැන්දම්මා කෑගහන සද්දෙයි ඈතින් ඇහෙන්න ගත්තම වෙලාව දොලහාමාරට කිට්ටු ඇතිකියලා සීතාට හිතුනා, එකනේ නැන්දම්මා සාලේ අතු ගාන්න  පටන් ගත්තේ . රණතුංග කෑමට එනවෙලාව කිට්ටු වෙනකොට මේක වෙනවා කියලා සීතා දැන් අත්දැකීමෙන් දන්නවා,

කොහොමත් දවල් කෑමට රණතුංග ගෙදර එන වෙලාවට සීතාට බැන බැන  සාලේ අතුගාන එක  රණතුංගගේ අම්මගේ දිනචරියාවේ අංගයක් වුනේ   දැන් මාස දෙක තුනක ඉඳලා ,සීතා ඇඳේ ඉඳගෙනම පොත පපුව උඩින් තියාගෙන ඇස දෙක පියාගත්තා..

උසස්පෙළ පාස් වුනත් කැම්පස් නොයා රණතුංග එක්ක ආපු එක මාහ ගොන් කමක් කියලා හිතෙන සිතුවිලි සීතාගේ හිතපුරා හොල්මන් කරනකොට ඒවා මැඩ ගත්තේ හරිම ආයාසයෙන්.

"ඔයා ඔච්චර ඉගෙන ගත්තත් රස්සාවකට යන්න ඕන නැතිඑකේ ඔය කැම්පස් ගමන ඕනේ නෑ සීතා, මට ඕන හැමදාම මම එනකොට දොරකඩටවෙලා බලාගෙන ඉන්න බිරිඳක්" ගෑනු ඕනවට වැඩිය ඉගෙන ගන්න ඕන නෑ කියන එක රණතුංග කිව්වේ එහෙම නේද කියලා සීතාට මතක් වුනා .

කොහොමත් සාම්ප්‍රදායික අදහස් තියෙන සීතාගේ අප්පච්චිට රණතුංග හොඳ බෑනා කෙනෙක් වුනා,

"බොහොම දහිරියවන්ත දරුවා, කවදා හරි හොඳ තැනකට එනවා. දැනටත් ඔය කොම්පැනියේ ගනුදෙනු ඔක්කොම භාරව ඉන්නේ මේ දරුවනේ හාමිනේ " ඒ තමයි රණතුංග ගැන අප්පච්චිගේ රෙකමන්ඩේෂන් එක.

"මට මේ සුමේ හැමදාම කරන්න බෑ දරුවෝ, උඹ හින්දා මං මේ ගෙදර වැඩටික නැහීගෙන කරාට දැන් මට අමාරුයි පුතේ..."  සීතා ඉකමනට ඇඳෙන් බැස්සේ "ආ රනේ ඇවිත් " කියාගෙන ,නැන්දම්මා කොන්දට අත තියාගෙන දෙකට නැවීගෙන රණතුංගට තව මොනාදෝ කියනවා සීතා දැක්කේ කෑම කාමරේ පැත්තට යද්දී.
එහෙම කිව්වට රණතුංග කාලා ආපහු පිටත් වුනු ගමන්ම වැඩ නවත්තලා ගිහින් කාලා බීලා පැය දෙකතුනක් නිදාගන්න එක දැන් රණතුංගගේ අම්මගේ පුරුද්ද.

උදේම නැගිටලා රණතුංගට උයලා පිහලා ගේදොර අස් පස් කරලා රෙදි හෝදලා ..අම්මටත් කෑම ලැස්ති කරලා නාගෙන එන සීතා  දවසේ ඉතුරු හරිය ගෙවන්නේ හරිම පාලුවෙන් කාන්සියෙන් .

" දරුවෙක් මල්ලෙක් නැති ගෑනියෙක් ගෙන් කොහෙදෑ බං ගෙදරකට අහුපෑවතක්........අපේ එකත් කොරගත්තේ ඔය පොත්තේ රතට රැවටිලා......."
රණතුංගලෑ අම්මා දොර ලඟට වෙලා කාගේත් එක්කදෝ කියවනවා සීතාට ඇහුනා.

"ඉස්සරනම් බං වඳ ගෑනු හතර මායිමේ තියාගන්නේ නෑ...........එකට අපේ එකා ගෑනිට වැඳගෙන ....

.......................
දරුවෝ නැති එකට ටික දවසක් තමන්ට ආඩපාලි කියා කියා හිටපු රණතුංග දැන් ඒ ගැන හාංකවිසියක් කතාකරන්න්නේ නැති එක රණතුංගගේ අම්මට නම් ලොකු ප්‍රෙහෙලිකාවක්.....

..............................................................................................................................................................
"මේ මහත්මයාට අපි මුලින්ම ස්තුතිවන්ත වෙන්න ඕන මේ දෙන්නම පරීක්ෂණ වලට පෙනී සිටීම් ගැන , මොකද හුඟක් මහත්තුරු මේකට අකමැති නිසා සත්‍යය යට යනවා. "

දොස්තර මහත්තයා මෙහෙම කියනකොටම රණතුංග හොරැහින් සීතා දිහා බැලුවා ,
"තෝ හිතන්නේ මම වඳයෙක් කියලද ගෑනියේ....... තොගේ කාලකන්ණි කම් වලට මට වැරදි කියන්නද හදන්නේ , අපේ පරම්පරාවේ කාටවත් ඔහොම ලෙඩ නෑ යකෝ....

."යමං හෙටම තොට පෙන්නන මම පොන්නයෙක්ද කියලා, කරමුකෝ ඔය මහා ලොකු ඉලව්ව"

මෙතනට එමු කියපු වෙලාවේ රණතුංග පරලවුණු හැටි ඒ වෙලාවේ රණතුංගටම මතක් වෙන්න ඇති කියලයි සීතා හිතුවේ.

" එක තමයි ඩොක්ට මේ අපේ වයිෆ් හිතාගෙනම ඉන්නේ මේක මගේ වරදක් කියලනේ. එයාටම එයාගේ අඩුපාඩුව තේරුම් ගන්න අරින්න ඕන නිසයි මම මේකට කැමතිවුනේ.."

" ම්...ම්...ම්.. කමක් නෑ මිස්ටර් රණතුංග  මොන අරමුණකින් හරි මේ පරීක්ෂන් වලට සහභාගීවීම වැදගත්. අපි ඔය දෙන්නා ගැනම කරපු පරීක්ෂණ ප්‍රතිපල අනුව මෙතැන මිසිස් ගේ කිසිම අඩුපාඩුවක් නෑ....... මහත්මයාගේ  ශුක්රානුවල සජීවී ඒ කියන්නේ පිහිනායාහැකි මට්ටම කියලා අපි හඳුන්වන  මට්ටමේ  ශුක්‍රානු ප්‍රතිශතය සීයෙට එකකටත් අඩුයි . ..ඒක බොහොම අඩු ප්‍රතිශතයක්.........ඉතින් මේ තත්වය .......

දඩාන්  ගාලා පුටුවත් පෙරලගෙන නැගිටපු රණතුංග එල්ලියට ගියේ සීතා අතෙන් අල්ලන්න උත්සාහ ගද්දී අතත් ගසාගෙන.... සීතා ඩොක්ට දිහා බැලුවේ අසරණ විදිහට එත් ඩොක්ට ඒ ගැන එච්චර තැකීමක් කලේ නැත්තේ අපිට මේවා හොඳට පුරුදුයි කියන්න වගේ...

එදා ගමන ගිහින් ආපහු ගෙදර ලඟට එනකොට රණතුංග සීතා දිහා බැලුවේ හරිම අසරණ ඇස් දෙකකින්.......ඒ ඇස දෙකේ තිබ්බ අසරණ කම තේරුම් ගන්න සීතාට පුළුවන් වුනත් මෙතනින් එහාට මොනවා වෙයිද කියන ප්‍රශ්නාර්ථයත් සීතාගේ හිතේ නොතිබ්බාම නොවෙයි.

නමුත් එදා ඉඳන් අද වෙනකන් රණතුංගගේ අම්මා ඇතුළු නෑදෑ සනුහරේම වඳ ගෑනි කියලා සීතාට අපහාස උපහාස කරනකොට අසරණ , සමාව ඉල්ලන දෑසින් සීතා දිහා බලා ඉන්නවාට වඩා යමක් රණතුංග නොකරපු එක ගැන නම් සීතා හිටියේ හරිම තරහින්,  කොහොම නමුත් තමුන්ගේ මිනිහගේ ගෞරවය රකින එක තමන්ගේ යුතුකම නේද කියලා සීතා ට හිතුනා.

.................................................................................................................................................................

කොහොමත් රණතුංග ටිකක්‌ වැඩියෙන් මත්පැනට නැඹුරු වුනාම එකේ වැරැද්ද හමෝම පැටෙව්වෙත් සීතාගේ ඇඟට.
"ගෑනි හරියට හිටියනං මිනිහ බොයි යැ........."

"ළමයෙක් වත් නැති ගෑනියෙක් එක්ක ඉඳලා ඌ මේ තරමින් හරි බීම කොන්ට්‍රෝල් කරගත්ත මදැයි"

මෙහෙම වෙලාවට නම් සීතාට හිතුනේ තමුන් මොන පවක් කලාටද මේ කියලා.

...................................................................................................................................................................

කොහොමින් කොහොම හරි ටික දවසක ඉඳලා රණතුංගගේ වෙනසක් සීතාට පෙනුනා, වෙනදා හැමදාම කෑමට ගෙදර ආපු රණතුංග දැන් සතියටම දවස් දෙකකට වඩා කෑමට ගෙදර එන්නේ නෑ, එන්නෙත් රෑවෙලා, සමහර දවසවලට ඉරිදටත් වැඩට යනවා.
සීතාගේ කන්දෙක හිරිවැටෙන්න වාගේ දැනුනා
රණතුංගට වෙන සම්බන්ධයක්වත්ද ....?

වැඩ ඇරිලා ආපු රණතුංග නාන කාමරේට ගියාම සීතා කලේ රණතුංගගේ ෂර්ට් එක ඉඹලා බලපු එක
"ම්හු ... දාඩිය ගඳ විතරයි....."ෂර්ට් එක පුරාවටම හොඳට හොයලා බැලුවේ දිග කේස් ගහක් වත් පැටලිලා තනවද කියලා බලන්න අඩු ගානේ ලිප්ස්ටික් පාරක් ,සෙන්ට් සුවඳක්..............

සාක්කු ,පර්ස් එක විතරක් නෙවෙයි රණතුංගගේ යට ඇඳුම් පවා සීතාගේ දැඩි පරීක්ෂාවට ලක්වුනත් කිසිම හෝඩුවාවක් හොයාගන්න සීතාට බැරිවුනා.

"එහෙම දෙයක් වුනත් ඉතින් කොරන්න් දෙයක් නෑ, මොකද කොයි මිනිහද ආස නැත්තේ තමුන්ගේම කියා දරු පැටියෙක් දකින්න. අපේ එකාට ඉතින් ඒ පින නෑ නේ ...."
මේ ගැන රණතුන්ගලාගේ අම්ම එක්ක කතා කරපු වෙලාවේ අහගත්තුටික තමයි ඔය.

"ඔව් ඉතිං එයාට ඒ පින නෑ තමයි " කියලා ගස්සාගෙන ආපහු හැරුණු සීතා දිහා නැන්දම්මා බැලුවේ පුදුමෙන් වගේ.........

"අනේ දෙයියෙනේ මගේ දරුවා ..." නැන්දම්මා හූලලන හඬ ඇහුණාම සීතාගේ කේන්තිය තවත් වැඩි වුනා.

.................................................................................................................................................................

"ඇත්තටම රාමා සීතාට ආදරේ කලාද..?" මම හිතන්නේ නෑ ..මොකද ආදරේ කලානම් මොන හිතකින්ද ගිනිගොඩට පනින්න කියන්නේ ...... එහෙම බලනකොට සීතාට ආදරේ කරලා තියෙන්නේ රාමා නෙවෙයි රාවණා......"

" ආ ඔයා තාම නිදි නැද්ද ..........."

සීතාගේ කල්පනා දැහැන බිඳුනේ රණතුංග ගේ කටහඬින්,

"පොඩ්ඩක් රෑ වුනා සීතා ....  එක නෙවෙයි ඔයාට මම කියන්නමයි හිටියේ .....අපේ චීෆ් එකවුන්ටන් ජයසේකර ළඟදීම රිටයර් වෙනවා . මමයි සේනාධීරයි තමයි ඊ ලඟට ඉන්නේ පොඩ්ඩක් ලොක්කට අල්ලාගෙන හිටියොත් වැඩේ ගොඩ දාගන්න බැරිකමක් නෑ. "

රණතුංග ඒක කියපු විලි ලජ්ජා නැති හැටි දැකලා  සීතාට රනේ ගැන අපුලක් දැනුනා,
"මහා විලිලජ්ජ නැති මිනිහෙක්"
සීතාට හිතුනු දේ කටින් පිටකලේනම් නෑ,

"ලබන බදාදා අපේ ඇනුවල් ට්‍රිප් එක .. ඔන්න සීතා ලොක්කාගෙන් ලකුණු ටිකක්‌ දාගන්න පුළුවන් වෙලාව....ඔන්න ඔයත් මට උදව් කරන්න ඕන....." කියපු රණතුංග බාත්රූම් එකට රිංග ගත්තා.

"මම මොන ඉලව්වක් කරන්නද...? ......" හෙමීට කියපු සීතා රණතුංග ඇඳ උඩ ගලවලා දාල ගිය ඇඳුම් ටික අතට ගත්තේ කිළුටු රෙදි බාල්දියට දාන්න.

....................................................................................................................................................................
" ෂාහ් මරු ස්විමිං පූල් එක සීතා....."
"අර අර අරබලන්න එකේ අඩියේ මාළුවෙකුගේ රූපයක් නේද තියෙන්නේ....."

වයික්කාලේ ඩොල්පින් හෝටලේ එදා රෑ නැවතුන රණතුන්ගලාගේ කොම්පැනියේ ස්ටාෆ් එක හවස හයහමාර වෙද්දීම කොක්ටේල් එක පටන් ගත්තේ බොනවා ඇරෙන්න වෙන දෙයක් නැති ගානට

සීතා ලැස්ති වුනත් ඔය බොන මිනිස්සු ගොඩේ ගිහින් ඉන්න හැටි මතක් වෙනකොටත් ඔක්කාරෙට එනවා වගේ නේද කියලා හිතුනා...

"ඔයාට කම්මැලියි වගේනම් ඔයා රූම් එකේ ඉන්න සීතා ...මොකද ගියා කියලා ඔයා බොනවයි....."
රණතුංගගේ ඒ වචන ටිකෙන්ම සීතාට දැනුනේ සහනයක්....

"ඕක මෙතෙන්ටත් උස්සගෙන ආවද ඒ ගමන ..." බාත්රූම් එකෙන් එලියට ආපු රණතුංග කිව්වේ සීතා ඇඳේ ඇල වෙලා රාමායණය පොත් දිගෑරගෙන ඉන්න හැටි දැකලා.....

"ඔය දොර ලොක් කරන්න එපා ...මාත් හිතුනොත් කලින් එනවා......" එහෙම කියපු රණතුංග කමිසයේ උඩ බොත්තම පියවමින්ම කාමරෙන් එලියට ගියා......

...................................................................................................................................................................
ටක් ටක් ටක්.....
සීතා ගැස්සිලා ඇහැරුනේ දොරට තට්ටු කරන සද්දෙට .....ඉක්මනට "රාමායණය "පොත කොට්ටේ අස්සේ හංගපු සීතා.......................

"දොර ලොක් කරේ නෑ රනේ ...." කියලා කියද්දීම දොර අගුල හිමීට කැරකුනා සීතා ඔලුව උස්සලා බලනකොට හිටියේ රනේ නෙවෙයි .

"ම්..ම්..මිස්ටර් ජයවර්ධන ................?

රතුවුණු ඇස දෙකෙන් සීතා දිහා කන්න වගේ බලාගෙන ඉන්න රණතුංගගේ ලොක්ක දැක්ක සීතා කොට්ටේ අරං තමන්ගේ පපුව වහගත්තා....

"කිසිම කතාවක් බහක් නැතුව ළඟටම ආපු ජයවර්ධන සීතගේ ලඟින්ම වාඩිවුණේ හරියට සීතා එන්න කිව්වා වගේ...

"කෙල්ලේ...........................................රණතුංග හොඳ එකා ...."
"මිනිහ නියම අවංක සේවකයා.............කවදාහරි මිනිහා තමයි අපේ කම්පැනි එකේ චීෆ් එකවුන්ටන්........"
"එත් කෙල්ලේ ඔයා වගේ ඉටි රූපයකට සලකන්න ඒ මොඩය  දන්න එකක්යැ ..?"

එක එක ඒවා කියා කියා ජයවර්ධන සීතාගේ කරට අතක් දාගත්තා .........අරක්කු ගඳ  එක්ක එන ජයවර්ධනගේ දාඩිය ගඳයි නිසා සීතාට ඔක්කරෙටත් ආව....

"ඔක්.....අනේ පිං සිද්ධ වෙයි මිස්ටර් ජයවර්ධන යන්න ....අනේ ප්ලීස් ................"

එත් ජයවර්ධන සීතාගේ අනිත් අතිනුත් අල්ලාගෙන ....
පුළුවන් තරම් මුළු ඇඟේම හයිය දාලා සීතා ජයවර්ධනව තල්ලු කළා..... ඇඳ උඩින් ලිස්සලා ගිය ජයවර්ධනගේ ඔලුව කබඩ් එකේ වදිනවත් ඒ එක්කම "බුදු අම්මෝ" ගාලා ජයවර්ධන කෑ ගහන සද්දෙත් ඇහෙද්දිම  සීතා දොර අරගෙන කොරිඩෝ එක දිගේ දුවගෙන ගියා ....

...............................................................................................................................................................
 කොරිඩෝ එකේ කෙලවරට දුවගෙන ගිය සීතා හැටි දදා අත් වැට අල්ලාගෙන පහල බැලුවා.......කට්ටිය එක සීරුවට නටනවා, එක සැරේම අහම්බෙන් වගේ රණතුන්ගගෙයි සීතගෙයි ඇස හතර එකට ගැටුනා....රණතුංග හෙමින් හෙමින් සීතා ලඟට ආව..

"මොකද සීතා............"

"මොකද සීතා  ඇයි ඔයා හතිදාන්නේ............."

"අනේ රණේ ..."අඩාගත්තු සීතා රණතුංගගේ පපුවේ ඔලුව හන්ගගත්තා....."

"මොකද සීතා මේ.... කතා කරන්නකෝ........"

"බලන්න රනේ ඔයා ගියාට පස්සේ මිස්ටර් ජයවර්ධන අපේ කාමරේට ආවා....."

"ඉතිං ඉතිං මොකද වුනේ......"
"මොකද වුනේ.... "
එහෙම අහනකොට රණතුංගගේ ඇස් දෙක අමුතු උද්යෝගයකින වගේ දිලිසෙන්න ගන්නවා සීතාට හොඳට පෙනුනා....."මොකද වුනේ කියන්නකෝ..." රණතුංග නොඉවසිල්ලෙන්..."

සිද්ධ වෙච්ච හැමදෙයක්ම සීතා අකුරක් නෑර රණතුංගට කිව්වේ ඉකිගගහ ....

"චටාස්..........."
සීතාගේ කම්මුල හරහා රණතුංග ගහපු පාරට සීතා කැරකිලා ගිහින් බිත්තියේ හැප්පුනා

පුදුමෙන් රණතුංග දිහා බලපු සීතාට ඊලඟට රණතුංග කියපු වචන ටික ඇහෙද්දී කන් දෙක වහ ගත්තේ මේ වගේ වෙන්න තමුන් කරපු පව මොකක්ද කියලා හිතාගන්න බැරුව ..

"පර බැල්ලි .....තෝ මගේ ප්‍රමෝෂන් එක කෑවා."

බිත්තිය දිගේ රූටගෙන බිමට වැටුණු සීතාට ..........රාමා ඉස්සරහ සීතා ගිනිගොඩට පනිනවා මැවිලා පෙනුනා.

.